Bu kente yağmur yağar,
Yağar usul usul siyaha boyanan gözlerimden.
Bir maşukun keder yaşlarına mı kaldı mutluluğun.
Etme “dizlerinde yalnızlığım ağlıyor “

Sarılmadan boynuna, öpmeden saçlarını son defa,
Nasıl ölürüm, nasıl uçar ruhum gürültüsüz buralardan.
Ellerim ellerine mesken olsun, gözlerim gözlerine ayna
Ben seni nasıl yaşıyorsam sen de beni öyle yaşa.

Bir hasretin arkasına sığınıp ömrümü kanatma artık
Vuslatı teneşire uzatma, yaşayacak çok günlerimiz var.
Bak sabah olacak güneş yine doğacak,
Dağılıp kırlarda baharı selamlaya biliriz birlikte.

‘De’ canım Ayrılık yetti de, bu yaşadığımız hülya değil ,
Ben her gece yokluğunun koynunda uyanıyorum.
Kaç takvim eskittim, tenin tenimde değilken,
‘De’ Kurban Kalbimiz buna nasıl dayansın.

Her türküde her şarkıda bir mazimiz saklı,
Nasıl unuturuz, nasıl devam eder böyle
gücümüz yeter mi?
Uzat artık nefesini,can bu dayanmaz yokluğuna,
Belki ölürüm görmezsin bir daha,
Bir fotoğrafım yeter mi sana ?