SUSTUM
Şimdiye kadar konuştum da ne oldu sanki
Hangi faniye duyurabildim kısık sesimi Bu zamana kadar susmadığım kadar sustum Tüm olup bitenlere inat kapattım çenemi Söyle dediler bir şeyler dökülsün ağzından Konuşacak ne kaldı ki daha ne söyleyeyim Cümlelerde bir anlam ifade etmez oldu Sustum artık hiçbir şey konuşmayacakmış gibi Kendi kendime bir anda aniden sustum Elbette ki nedenleri var sebepleri var Ruhuma da darıldım ona da sustum Bir yabancı gibi olduk gayri sonu kadar En çok da sevdiğim ben sana sustum Hiç anlamadın beni bu can durduğu kadar Nefesim boğazımda düğümlenince sustum Belki de ölüm beni alıp gidene kadar |
Konuşmanın devası susmak olurdu.
Çoğu şeye susan dünyanın konuşması ahirde olurdu.
Yâr ile konuşmak ayrıyken olur, kavuşunca susmak olurdu.
Yine de her susmak bir nevi hal diliyle konuşmaktır.
Susmak diye birşey yoktur.
Ya herşey susuyor,ya herşey konuşuyor.
Yaramız Yâr(a)dan(dan) ne diyor
Şiirlerinizle hep susun.Fidanlara dökülen can suyusun.Saygılar