CEMRE HAVAYA DEĞİL KALBİME DÜŞTÜ
Cemre havaya değil kalbime düştü
Kan ile tomurcuklandı sevgiyle açtı Etrafına çok güzel kokular saçtı Alemi dolaştı şöyle bir etrafına baktı Gördükleri karşısında şaştı da kaldı Sabrı tükendi alemlere doğru daldı Hayal ile gerçek arasında donakaldı Karanlıktan geçip etrafına ışıklar saldı Kendini bilemedi bilinmezlere doğru aktı Düşüncelerinde kayboldu özüne kaçtı Sebeplerle boğuştu kafayı her şeye taktı Beklediği düşleri hep sonraya sarktı Önündeki zorluklar sanki kara kıştı Bunalımlar arasında kaldı sıkıştı Bunca dert içerisinde yüzü kırıştı Artık nefes alıp vermekten bıktı Zaman içindeki mekanı görünce mayıştı Ölüm gelmeden önceki bu son sayıştı Birde döndü kendi nefsine danıştı Bilemedi ki bu ruhuna son bakıştı |
Nicedir bu halde
Kim ki kendini bildi
Duasını bitirir Rabbine şöyle;
Seni seven kul....
Saygılar....Şiirlerinizden ilham almaya devam etmem için yazmanız lazım.Yazıp yazıp çorak ruhlara bir fidan dikmeniz lazım. Esenlikler dilerim