Ve sen gidiyorsun
Bu bedenden ruhumu alıp söke söke gidiyorsun
Hiç yaşanmamışcasina herseyi yerle bir ediyorsun
Ve sen gidiyorsun
Beni can evimden vuruyorsun
Yarınlarımı paramparça ediyor
Hasretine hüküm giydiriyorsun

Ve sen gidiyorsun
Ardından bakarken gözlerim kan revan oluyor
Icimde sana dair ne varsa bir bir
Tüketiyorsun
umudumu ümidimi
Ayaklar altında ezip geciyorsun
Ve sen gidiyorsun
Yaşama sevincimi tebessumlerimi
Yüzümdeki guluslerimi çalıp gidiyorsun

Ve sen gidiyorsun
Çaresizliği avuclarima ödül diye bırakıyorsun
Yağmur gibi dokuluyorsun gözümden
Ardın sıra bakarken
Cirpinislarima aldırmayisin bitiriyor kalan ömrümü
Ve sen gidiyorsun gidiyorsun iste
Kalbinin kapılarını yüzüm e yüzüm e carpiyor
Soluğumu kesip yumruk gibi oturuyorsun boğazıma
Ilmek ilmek işlediğim sevdamı
Düğüm düğüm tıkıyorsun kursagima

Ve sen giderken
ardında ugruna feda ettigim canımı
Tirnaklarinla kazıyorsun icimden
hirpalıyorsun da
yine yetmiyor sana aldiklarin
Sanki intikam alırcasına bitişimi seyrediyorsun
Ve sen gidiyorsun sevgili gidiyorsun
Günümü geceye çevirip karanlıklar içine öylece bırakıyorsun
Ellerini aliyorsun benden
Gözlerini, kokunu aliyorsun kokunu
Nefesimi kesiyorsun
Sırtımın orta yerinden vuruyorsun
Düşmanınmışım gibi adeta
Soĺyanima indirdiğin darbelerin
Bıçak gibi parçalıyor yüreğimi
Yalvarircasina bakıyor gözlerim Gözlerine
Bir ümit ışığı aracasina
Gitme der gibi şaka yaptim demeni bekliyor
Adımların uzaklaşırken yüreğimden
Yüreğim oracıkta ruhunu teslim ediyor ..
Pınar Güneş