Neyleyim
Yorgunum;
Güpegündüz başucumda çiçeğim. Aklım sefalete mahkûm dillerde Gözlerimde fer koymadı kaşlar neyleyim Deryalara bıraktım dargın gönlümü Şakaklardan ter boşalır yine yorgunum. Kırgınım; Sinemi yazan aşkın katibine Sellere bıraktığım gözyaşlarımın sahibine Neyleyim çare yoksa bu gönlümün sahibine İbretle baktığım yüze kırgınım. Üzgünüm; Karlara kanım düşürdüm diye Şu canım canan bulmaz neyleyim Gönül serabına varmaz özlerim Marifeti mezar imiş neyler üzgünüm. Burhan GÜNGÖR |
haz duyularak defalarca
okunabilen usta işi
harika bir şiir.
Kutlarım,