Veda
Sen hiç veda ettin mi arkadaş
İçin söküle, söküle döktün mü gözyaşlarını İstese ömrünü avuçlarına birakacagin Bin ömrun olsa hiç düşünmeden uğruna Kurban edecegin birine Sen hiç kendi gozyaslarinda boguldun mu Gidisini izledin mi sevdiğinin Ardından öylece bakarken Buz kestimi nefesin• Hücrelerine kadar kestimi soluğun ciğerlerini Bedeninde Her zerren yer degiştirdimi Ölüp ölüp dirildin mi Sen hiç yıkıldın mı arkadaş İçinin içine kazidigin sevdiğin İçini parçaladimi vedalarla Tükendin mi arkadaş Son damlana kadar Anlamsiz bomboş kaldımı hayat Güneşin buz gibi dondurdumu yüreğini Sen hiç yandinmi arkadaş Kışın zemherisinde Sen hiç gideni ugurladinmi Elvedanin zehrini ictinmi kana kana Dünya, hayat, yaşam degerini kaybettimi Sen hiç ölmeden öldün mü arkadaş Tükendin mi hiç damla damla Hiç küstün mü baharlara Çiçeklere ,kırlara Kendine aynalarda yabancıymış gibi Baktinmi hiç Sen hiç tırnaklarınla kanattinmi etini Dişlerin kilitlenip boğazın da cam kesikleri yuttunmu Sen hiç umudunu keskin bıçaklarla dogradinmi İdam ettinmi yarınlarını Müebbet davaları verdinmi yüreğine Sen hiç kazdın mı kendi mezarını Gönüllü giydinmi kefenini Girmek icin o dar soğuk toprağa Diri diri gömdün mü kendini Sen hiç yaşarken öldün mü arkadaş...? Pınar Güneş |
Bu çok zor bir andır.
Duygusal samimi ve gerçekçi bir şiir olmuş.
Kutluyorum sizi yürekten. Yüreğinize gönlünüze sağlık.
Selamlar saygılar.