EL DEĞMEMİŞ YANGINLAR
Bir fırtınanın savurduğu defneyaprağı,
Daha çiçeklenmemiş kekik gibi, İçine çekecektin beni. Bulutlarda değildi, mavinin en güzel tonu. Bendeydi hani. Sarı sıcağı bilinmeyen çöllerin yeşili, Bana yakışırdı. Yılandili zarafeti, Engereğin gözleri gibi. Gizemi kimdeydi kara sevdaların. Hani el değmemiş kara sevda yangınlarıyla, Yakacaktın beni. Buzlu dağların zirvesinde, Ayazda yanıyorum şimdi, Buz tuttu sevdamız. Ateşin buz tuttuğunu gören, ilk benim belkide. Sen narin söğüt dalı. Çıtılgın ateşlerde yan emi! Közlü yangınlar bana kalsın. Yanayım yanayım da! Bir daha, bir daha! Âşık olayım. şuayipodabaşı... 30.01.2014/KEPEZ/ÇANAKKALE |
Saygılar..