Yetiştirme yurdundan kaçıp sokaklarda yaşamaya başlayan bir gencin, Annesine olan özlemini dile getirmesini kaleme almaya çalıştım... Sokakta yaşamak zor Annesiz olmak Babasız olmak zor. Yetim Olmak ne acı bir bilseniz; Ne YETİM insanları Dışlarsınız Nede UMUDU SOKAKTA ARAYAN ÇOCUKLARI Dışlamazdınız.... Kim ister ki Sokaklarda Umut Aramayı..

BU GÜN DOĞUM GÜNÜM ANNEM
Anne biliyor musun bu gün doğum günüm.
Belki mutlu değilim ama gururluyum.
Hiç kimseye zararım dokunmadı.
Oysa defalarca vurdular beni sırtımdan.
Hiç kimse sadık kalmadı verdiği sözlere.
Biliyor musun anne çok dosttum var sanmıştım.
Oysa şimdi anladım ki tek sevenim sensin be anne.
Seninde kıymetini ben bilmedim.
Evi terk edeli yıllar oldu nerdeyse.
Oysa her gün canlanır hayalın gözümde.
Özledim be anne anlımdan öpüşünü.
Aslan oğlum deli oğlum değişini.
Biliyorum hepsi mazide kaldı .
Ama özlüyorum be anne seni.
Bak bu gun ben dünyaya gelmişim.
Ama hiç kimse yok yanımda yanlızım.
Beni dünyaya getirdiğin gibi yanlızım işte anne.
Bu gun benım mutlu olmam gereken gündür dedim.
İçmem dedim anne defalarca kendime.
Ama gelde sen içme be anne.
Koca bir oda da tek başına kalmışım.
Duvarlar üstüme üstüme geliyor san ki.
İçmesem dayanamam anne yanlızlık tak etti canıma.
Oysa ilkkez doğum günü kutlayacaktım sensiz anne.
Ama anladım ki sen olmayınca kimse olmaz yanında.
Yetim öksüz gözü ile bakarlar sana.
Annesiz birini arkadaş olarak istemiyorlar.
Herkesin annesi var anne
Nerden bilsinler annesizlik ne acı
Ne diyem anne kader utansın, 
Sağken bilemedim kıymetini işte.
Oysa şimdi seni öyle bir özledim ki anne.
Bir kere görsem o yüzünü ömrümden vazgecerim annem.
Hasret türkülerini söyleye söyleye.
Yüreğimdeki özlemini haykıra haykıra
Deli oldum düştüm sokaklara.
Seni arıyorum annem Nerdesin...
YAZAN:Sinan TOKER
Yazıldığı Tarih: 16/12/2014(00:00)İstanbul