aylardan nisan
adalarda mimozalar açmış olacak

mimozanın sarısı beni kokusu ile sarhoş edecek
masamdaki vazoda bir demet eksik olmayacak

mimozanın kokusunda kimin ahı var
insanı böyle çarpan hiçbir zaman belli olmayacak
boğazın iki yakası sürre alayı gibi bezenmiş olacak
fethi paşa korusu buram buram kokacak
boğaz rengini
gene benim gözlerimden alacak

akşam aşiyana gidilecek
vernik kokusu eşliğinde çaylar içilecek

ama ille de dışarıda yağmur yağacak
kafamda baharın daveti çınlamaya devam edecek
kafamda şair; gesi bağları’nı okuyacak
yedi karanfiller beni oradan alıp
gece kaldırımlarda gezdirecek

yüreğimi benden çalacak deniz perisi
daha önceden aklımı da aldığı gibi
kaldırım taşlarına çalacak
bütün cin peri ne kadar ruhani varsa o anda semada
hepsinin huzurunda güya beni cezalandıracak

yüreğim cam bir fanus gibi kaldırımda paramparça olacak
yağmur suları ile boğaza taşınan parçalar
ilkbaharda mimozanın dalına yürüyecek
sarısına renk verecek
koku olacak
insanları sarhoş edecek

rüya gibi
çiçeğin tozu gibi
deniz perileri gibi usul usul yükselecek intizarım
asırlarca üsküdar semalarında
martıların çığlıklarında yankılanacak

her nisan yağmurunda
üsküdar iskelesi önünde
bekleyen sevgili
elindeki demeti düşürecek belki bilerek
belki o demetin kokusu bana yetecek

aylardan nisan
adalarda mimozalar açmış olacak…

Mustafa Alagöz