BİR AVUÇ ZAMAN
Doğarken başlar tırmanışı insan’ın
Gelir; aidiyatı olmayan çıplak bir beden Gözleriyle bakınca dünya’ya Ağlamaya başlar aniden Zaman geçer... Güneşe gölge olur bulutlar Yağmurlar dökülür üstüne... üstüne... ıslanır Koşar... Koşar... Tan vaktine yetişmek için Yokuşları tırmanır, her yeni gün doğarken Bir gün; güneş çarpar gözünü, körleşir Çürük dallara tutunur, kırılır, dökülür Horuğuna düşer ağacının, yok olup gider Kirazlarını sayarken... Ekrem SAYGI 26.03.2018 |
sevgili şiir dostu şairim mükemmel bir paylaşım.olmuş
Duygular hisler ve anlatımlar su gibi.akmışşşşş