0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
471
Okunma
Gençlik aklınla kavrayamadın sen bu hayatı
Toz pembe göründü ufkunda yükselen sisler
Bir şelale gibi dibe vurdukça kükresen de vuruldun
Bir telaşe içinde geçip gitti hep günler
Çocukluğun gençliğin hep kendine suç oldun
Aydınlık bir geleceğe ne çok vurgundun sen
En yüksek değeriydin kendi kendinin
Bir çiçektin bahçende güller açıp dik duran
Mevsimler geçti üstünden vurdukça rüzgar savruldun
Zemheri de üşüdün titredin ağustosta kavruldun
Yutkundun yutamadın bin kez nefes alsan da
Yasak meyveler sunuldu bir ısırdın bin günah
Günahlar senin oldu suskun olsa da vicdanın
Parsellendi içinden ırmaklar geçen cennet
Dante gibi arafta kaldın cennetinden kovuldun.
Ekrem SAYGI
25.11.2022 Bursa
5.0
100% (2)
