Bu Şehir Ölümümü Öpecek
Sana sitemle geldim,
anla halimden lütfen Ay tanrıçası yüzünle bir tebessüm bağışla bana Kararmış düşlerimin enkazında bir umut arıyorum Bir gül gibi kurutma beni ne olur en delikanlı çağımda. Örselenmiş bu sevdanın kahrına gözyaşı yetiştiremiyorum, Dalıma kuşlar konmuyor, Yitik yaşıyorum yokluğunu, buna yaşamak deme, Ben ölmeden karanlığı yaşıyorum. Şimdi sevmeye icabet etsen deli yüreğimi Üşüyen ellerimden tutsan, hiç bırakmadan Gözlerimin derinliğinde mevzilenen resmini görsen Bensiz yaşadığın günlerine yanarsın sevdiğim. Benim artık sensiz yaşayacak tek bir günüm olamaz Ant olsun ki bir daha benden gidersen, Sesine, gözlerine ve nefesine hasret kalırsam “ Bu şehir ölümümü öpecek |