İnsanın düşmanı, kendine kendisi.
Gereksiz istekler, zindanı gönlünün.
Mutluluk çok kolay, yoksa ayrıntılar,
Gereksiz istekler, kardeşi zulmün.
*
Senin anan baban, şu dedi bu dedi.
Dünde takılı akıl, fikirler çengelli.
Şunu yapmadın sen, ben demedim mi ben.
Mutluluğun zehri, gülmenin engeli.
*
Olmamış şeyleri, olur gibi saymak.
Geçmişe takılmak, durmadan asılmak.
El sallamadı annen günaydın demedi.
Işıkları söndürüp, kapkara oturmak.
*
Sevdiğine zulüm, gereksiz istekler.
Bir ben doğruyum, bir ben sadece ben.
Pişman oldum demezler, kızgınlık sonu.
İkinci kişi tali yol, çiğnenmeli enikonu.
*
İncir çekirdeği büyüktür tüm sorunlardan.
Boştur fındıkkabuğu, boştur bütün olanlar.
Her şey biter pişmanlıklar kalır orta yerde.
Cevabını alamazlar ne oldu diye soranlar.
*
Her insan eksidir artısı sevdiği.
İnsana düşmanıdır kendisinin dediği.
Karşılıklı antenler kapalıysa, kanallar karışık.
İnsan sevdiğinin düşmanı, bir kendisiyle barışık.
*
Yıkıntıların sonunda, zamanda silemez olanları.
Giden gider bulur yerini, elde kalır pişmanlıklar.
Anlaşılır her şey, bakınca maziye şöyle derinden
Birçok şeyi alıp gitmiştir, içi boş düşmanlıklar…
*
Geriye takılı kalmamalı akıl, aynı yerde oturmamalı.
Gereksiz kuruntulardan, geri adım atabilmeli insan.
Sevdiğine sarılabilmeli, hiçbir şey olmamış gibi.
Düşmanlığı kovacak sevgilere de takılabilmeli insan.
*
Her şeye rağmen sevdiğinin elini tutabilmeli insan.
Takıları olmalı güzel insanların takıntıları değil.
Her sorunu yün yumağı gibi parmağa dolamamalı.
Saman alevi gibi olmalı sorunlarda gülmeyi unutmamalı…

Şuayipodabasi…
21.10.2014/Kepez/Çanakkale