ÇIĞ GİBİ BÜYÜYOR*
Acı çeken ruhların esiri olmuş diyârlarımız,
Kahrolası maddenin esaretiyle boğuşuyor insanlığımız... Gün be gün, asi bedenler çığ gibi büyüyor etrafımızda, Engin denizlerin hırçınlığı esir almış kızgın yüreklerimizi, Yağmurlar şiddetle üstümüze yağıyor, İçimizde sinsi canavarlar kol geziyor... Bitmiyor insanlığın kahreden yüzü, Umut ışığımız kararmış, Ellerimiz titremiş, Kelimelerimiz şifrenlenmiş, Huzurumuz yitirilmiş, Ve... Dalgaların çırpınışlarıyla Ağlıyor yüreklerimiz... Caddelerden geçerken, İnsanlık hüzne boyanmış, Kocaman sevgiler yaşarken, Bir duvar gibi yıkılmış gönlünüz yâr... Mehmet Öksüz / Eflatuni Mısralar |