Yeni Yol
Sorarım doğan güne ay nerede.
Ve her günbatımında güneşi arar gözlerim. Niye hasret yaşar ki insan. Birbirine ihtiyaç duyarken delicesine. Ütülü bir gömlekteki çizgi izi gibi. Hep bir izler taşır geçmişten zaman. Oysa yol ayrımları bitmiştir. Yolun sonu menzilde görünen yer. Ondan sonrasına dair tek bir fikrin olmadığı. Muamma bir yol. Her mevsim hasat kırar yüreğim. Cemreler küser bakir toprağına gönlümün. Sualler birikir bir toz birikintisi gibi. Aklımın odalarında bahar temizliği! Yokuşu çıktım şimdi bayır aşağı inme zamanı. Geçmişi aklımdan attım şimdi mutlu olan zamanı. Zor olsa da bahtiyarlık, Sabrı yanıma aldım şimdi onunla dost olma zamanı. |