ÖlümHavanın efsunu sırtına yük sundurmaların Ruhunu çekti can cekişmekte olan yolların Değişmedi, bulutlar elleriyle can suyunu Kuruyan damarlarına bıraksa da toprağın Ardından bir sessizlik elinden tuttu kasveti Kucağında bebek gibi büyüttü kıyameti Üstüne toprak yığıldı, gizlendi kiremitler Ertelemek maksadıyla kaçınılmaz afeti Anılarını gömdü vefasız yosma evlerin Kilit vuruldu ardına tahtadan pencerenin Bir şehir taşındı kanadında göçmen kuşların Ne evin haberi oldu ne de ev sahibinin Bacalardan yükselen bir bulut gibi tütsüler Rutubetten mezarlığın üzerini örttüler Nihayeti ömrün, işte su götürmez bir gercek Yalnız bir yemekten kalan, damak tadı ölüler |
Şiirin; yazılışı mükemmel, geçişler mükemmel, akışı mükemmel...
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..