Günışığı yerine, gecenin zifiri karanlığını
Yazın sıcağından ziyade, kışın ayazını
Tatlıyı değil ama ekşiyi ve acıyı
Kuru kalabalıkları geç huzurlu bir yalnızlığı
Sessizliği değil belki rüzgarın şarkılarını
Mutluluktan çok kanırtan acıları
Almaktan kaçıp hep vermeyi
Dua dua yaşayıp, aminler ile ölmeyi
Çok sevip hiç sevilmemeyi
Ama hep desteklenmeyi
Sen öğrettin hayat.

En zayıf anlar da bile güçlü kalınacağını
Dayak yedikçe dayak atılacağını
İnsanların kıymet bilmez bir hayın olduğunu
Sırttan beslenenlerin, o sırtı delik deşik ettiğini
Yediği kaba pisleyenleri
Yükselmek için üzerine basılıp geçilenleri
Sen gösterdin hayat.

Bu yük artık fazla ağır, omuzlarım ağırıyor.
Ha bu arada unutmadan dizlerim hala çok sağlam.
Korkmuyor yara almaktan!


Emine Genç 22 Şubat 2018 18:00