Kalsın
İstikametini şaşırmış
bulut eskisi bir gri rüzgarın kollarında dolaşıyor yetimliği, derinliği üç bilinmeyenli denklem ihtiras vurgunu gözleri delik deşik ediyor maviyi elleri, elleri ki demir gibi dil, vurgun yemiş! sustukça yırtıyor perdeyi oklar yayından fırlamış yuvalarını terketmiş bir çift kahverengi.. kırmızı ne çok yakışıyor du sütten ak, pamukttan sefil beze çarpan, hiç durmadan çarpan Kapıların tokmakları da eskimiş kapanmıyor içe, dışa, aşka sapsarı gök, lacivert akşam bakır rengi ateş.. Külleri bazen üflemeli ne çok konuştuk değil mi? susalım susmalı susturmalı bu şarkıyı böyle içli içli, olmaz olmamalı. haydi kalk giyin şimdi çek sürmeleri ki çözülmesin değirmenin taştan düğümleri. dilruba emine genç 11 Şubat 2018 |