Özne
Geceleri,
Hüzne karışan bir kadınım çoğu zaman. Öpme ulu orta kirpiklerimden. Sonra yaz yağmurlarının ahı tutuyor göğüs boşluğuma. Elimde boş bir jelatin kağıdıyla karalıyorum içimdeki acıyı. Ölümüyorum ama, daha beter bir ağrıyla kalıyor kalbim. Öznesine tutunduğum şiirlerim bile ağır geliyor. Çok ağır... Alışamıyorum işte! İhanetinin açtığı bu derin yaraya. Ve, Artık bir serçenin kanadı kadar kırık bir hikayem var. Susuşum bile sitem sana... Özge Özgen |