Kır ÇiçekleriSis bulutları kaplamış güzellikleri Yer kalmamış artık sevgiye… Yinede kesmemiş umudunu, Hüzünlü şarkılarda bulmuş teselliyi… Bir hayat başlamış yeniden, Meçhule giden bir gemi gibi… Çiçeği burnunda bir öğretmen, Yeniden kavuştu kır çiçeklerine… Arılar, kelebekler türlü böcekler, Bir halka oluşturdular çevresinde.. Aşk nağmeleri terennüm ettiler, Nağmeler yazdılar gönüller dolusu… Bazen sessizliğe bürünürdü, Kafasında kavak yelleri eserdi… Bir yaprak düşmezdi gönül dalından, Dalardı hülyalara, bedenden ayrılırcasına… |
Meçhule giden bir gemi gibi…
Çiçeği burnunda bir öğretmen,
Yeniden kavuştu kır çiçeklerine…
Çok sevdiklerime hep kır çiçeği yollerım muhabbetle... Sizin kır çiçekleriniz toprakla kaynaşmışa benzer. Hep toprak üstünde sevgiyle açan kır çiçeklerinden bir demet te size derledim. Kabul buyurun lütfen...