19
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1367
Okunma
Suskunluğa bürünmüş
Hissetmiş yalnızlığın acısını
Sığınmış bir çalı dibine
Sabır dilemiş Tanrı’dan…
Bir kafese koymuşlar onu
Yazgım demiş,
Boyun eğmiş kaderine
Gönüller taş olmuş…
Solmuş tüm kır çiçekleri,
Sevgiye susamışlar…
Boyun eğmişler umutsuzca
Güneşin doğduğu yöne…