Beni hasretin koynunda
sabahlara muzdarip kılma
Uyandır beni sesinle,
bak gözlerimi yumdum hayata
Bir bilsen nasıl yanar yüreğim,
Haydi soğut bu ateşi, soğut gülüşünle.

Bu sevgiyi öyle basiretsiz görme gözünde,
Ben sevmenin güzelliğini senle yaşadım
Beynimin koridorlarında adın yankılanıyor
Dilim sustukça, gönlüme vuruyor
hep seni haykırıyorum.

Bensiz bir hayatla tanışıklığın olmasın,
Bak ellerimde papatyalar var,
saçlarına takmaya geldim
Yüzünü bana çevirip,
Aşkın karanlık sokaklarına sokma beni.

Gel sana hem çay demlerim
hem de şiir yazarım
Biliyor musun? Zaten yokluğunda
Hep sana yazıp hep kendime okuyorum.
Kimse bilmesin seni istiyorum,
kimse sevmesin seni benden başka.

Biliyorum gelmeyeceksin,
ben ışıkları söndüreyim
Annem görmesin üzüldüğümü,
Görse o da üzülür,
Ben zaten alıştım
yokluğunun verdiği acıya
Bir de o oğlunun acısıyla yaşamasın.