söylenecek çok şey vardı tercih ettim susmayı
insanlık bende kalsın gerekçem oldu sus payı
insan girmemeli kaldıramayacağı yükün altına
bıçak kemiğe dayanınca, anca vardın farkına
***
çok süslüdür sözlerim hem de yaldızlı
dur durak bilmiyorlar sesten de hızlı
hani var ya yüreğini damlatan, mağaralarda sarkıtlar
sen onu anlayamazsın, çünkü sendeki taştan bir duvar.
***
keşke bir çocuk kalbiyle masum kalsaydım
keşke içimde beslemeseydim böylesi duyguları
güzele dair her ne varsa bazen de yok saydım
beni yalnız bırakmıyor ki , içimin kalabalıkları.
***
nedensiz bir çok neden var, meşgul eder zihnimi
önümüz çıkmaz bir sokak, kavga ederiz değdi mi?
biz istesekte olmuyor işte ; ilahi kudret eli,
her şey yazgı mukadderat , kalem hükmü ezeli.
***
yaşamadan yazılmıyor ki; mısralar da kalpli
his çemberimi kırmam lazım, tek çaremdi bu
yarinden ayrı düşmüş sular bile dertli
keşke hiç olmasaydı böyle, sarhoş gönül mutluluğu.
***
ey sevda sen nasıl bir şeysin ki; yükledin yüreğime sarıldı çeper
öyle hallere düştüm ki; kendimi tanıyamıyorum adım derbeder
ruhumu diri tutmaktır gayem, gelip geçsin istiyorum dünyevi kaygı
hiç değilse kaybetmeyim gönlüm: hal ve ahvalimde kendime saygı.
***
ne yazık ki;
büyülü gözlerden mürekkep esaslı bir çemberin
çekim alanına mahpus olmuş gönüllü bir köleyim.
bir uçurum var önümüzde gayya kuyusu gibi derin
terk edildiğim bir limanda durmam artık neyleyim...
***
artık bu son postamdır kalbimin çırpınışları
her seven ayrılacaktır dünyevi sevdasından
elveda diyemem yalnız, hissederim bakışları
her şey aslına rücu eder, gidiyoruz bu handan…
***
mısralarla avunuyorum tek teselli kaynağım
ruhen bir boşluktayım her halim darmadağın.
bir vefasız senfoniydi pusu kurulmuştu kalbe
hayatımda aldığım bilmiyorum kaçıncı darbe?
***
yusuferdoğan