Sen bir vefa yoksulu ben sana teşne âşık
Kahvemin köpüğünde kırdığın hatır ağlar
Cezve bakır tenli naz fincan ondan daha şık
Benim kırık gönlümde kandan ırmaklar çağlar


Oysa seninle nice oturup kahve içtik
Kırk ile çarpsak onu yıl değil asır eder
Nerden icap etti de bu hâle ömür biçtik
Artık benim konuğum Nilgün mahreçli keder


Sana benim tavsiyem eline bir sözlük al
Vefa kelimesinin ezberle manasını
Harfler ketum olsa da kelimeler değil lal
Okursun gözlerinle mananın âlâsını


Ben beddua edemem bilirsin eni konu
Hüznüm ziyade lakin derunumda hep sızı
Gayretullah devrede erteleyemem onu
Yaratan mümkün kılar kullarca imkânsızı


Ben hüzün demindeyim ah vefa yoksulu sen
Hiç mi hatırı yoktu içtiğimiz kahvenin
Gittiğin günden beri keder değişmez desen
Acısı kaydedilir şiirlere telvenin


Vefa ve sen lügatte kavuşmayan ikili
Acı mırra tadında özetlenir hâlimiz
Sence en anlaşılmaz husus vefanın dili
Senden yadigâr benim sinemdeki derin iz
Ankara, 16.02.2018 İbrahim KİLİK