İSTANBUL BU AYRILIĞA ISLANDI
Gökyüzü gürlüyor
Yüreğimdeki hüznü akıtıyor şehrin üstüne Sen bana / ben ise yokluğuna ağlıyorum Islanıyor İstanbul… Gökyüzü ikimize ağlıyor Bu ayrılığa ıslandı koca İstanbul… Yağdık bardaktan boşalırcasına Varsın ıslansın şehir Gözyaşlarımızla yıkansın Yıkansın ki… Kirli sokakları temizlensin İstanbul’un Ve aklansın kaldırım taşları Bulutlar dağılacak elbet Yağmurlar dinecek bir gün Ve güneş yeniden doğacak Aydınlanacak İstanbul… Bu yağmur çok şeye gebedir Buna inan sevgilim / buna inan Bulutların ardından mutluluklar bizi bulacak (03 Aralık 2006-İstanbul) Abdulsemet Telimen |