Yetiş İmdadıma
Nefretin koynunda yatan cümleler.
İyi niyetleri talan etti. Kederle kol kola gezer oldu sevinçler. Konuşulmaması gereken konuları, Yaysınlar diye, dedikoducuları bekçi tuttu. Azgınlıktan şaşmayan beşerler. Çamur, atanın elinde kaldı. Dillere pelesenk oldu yaptıkları. Böyle böyle indi seviyeler. Haklı, haksızın yanında hor görüldü. Yatsıya kalmadan düşse de yüzlerdeki maskeler. Şimdi dargınken kuşlar şehre, Göç kaçınılmaz sondur. Bir türkü gibi çağlıyor deniz. Denize nispeten durgunsa akan dere. Haklıyı haksızı ayırt etmek güçtür. Melekler konmuş evimin damına. Şimdi dilimin ucunda tek bir dua. Yetiş yarrab, yetiş imdadıma... |
Bizleri doğrulardan ayırmaz İNŞALLAH
SELAM VE DUA İLE