‘irtifa sancıları’Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Biraz kolaj çokça keşmekeş
Bir uçak koltuğunda , tadarken sancıları Gönül ki yaralıdır,uğramaz sevinç ve haz Unutmak büyük şenlik ,günlük yalancıları Bulutsu hayallerin,kafa kagıdı beyaz Gökyüzüne değene ümitsizlik uğramaz Dokunma mesafesi insanlar neden uzak Her gözde ayrı kıvanç yahut farklı ışıklar Bu yüksek irtifada düş kurmak da mı yasak Küçük pencereleri kaplamaz sarmaşıklar Neden yargılar beni hicrana dolaşıklar Beynimdeki ses çığlık ,tayyare kurmacalar Hareketler hızlıysa, yaşanmamış olmaz ki Göz açıp kapamışşın, zorlaşmış bulmacalar Bu kabin basıncında hangi çiçek solmaz ki Ahraz kulaklarıma anne sesi dolmaz ki Artık sıyrılmalıyım bu hazin maceradan Sezilmezken melalim bu korkunç tirbulansta Hostes uyarıları benim için sıradan Beynimi kemirirken sesler yüksek balansta Hüzün melodileri tekrarlanır sekansta Anonslar veriliyor, varış noktası yakın Salonlarda çocuklar,çiçekler, bekleyişler Gülümsemeyi dene,neşe maskeni takın Ne de olsa son buldu muvakkat özleyişler Babamın eksik yüzü,gergefime kan işler Farzımuhal |
Yüreğinize sağlık.
Selam ve saygılarımla.