YALNIZLIĞIN ENKAZINDA ŞİİR
bütün izansızlıklara rağmen
yinede kokun kaldı geriye anektotun artık yıldızlardan fal tutan ben değilim güverteden martılara ekmek atanda yalnızlığın enkazında şiir vefasızlığın telaşında sen say ki! ben hiç tadına bakmadım hiçte adını anmadım dolunay resitalinde ne puşt bir yolculuktur sensizlik keşke aklımı almasaydın keşke mülteci muamelesine tabi tutulmasaydım say ki! düşündüklerimizi yaşayamadık imgelerimizide bilmemki sığmam için yüreğine daha kaç beden küçülmem lazım kaç elekten geçmem şimdi topla git alaylı gülüşlerini zehir zemberek sözlerini topla git sen say ki! ben kaçak ben şerefsiz ben alçak bölüm aynı bölüm konum aynı konum şimdi gidiyorum tüm duygusallıkları yıkarak kendimi ateşe atarak gidiyorum gelme! etrafı velveleyede verme zira tükendi aşklar sevda yanığı termaşlar tükendi |
Çok da puşt sensizliği sevdim