AŞK BİLE UTANDI
Az gittik, uz gittik
Acı, hüzün dümdüz gittik Herşeyin üstesinden gelirken kalbimiz... Bir tek sevilmemenin altında ezildik !!! Oysa hayalleri, kimsenin yakasında sallanmayan insanlardık. Ne acılarımızı sattık üç kuruşluk sahte mutluluklara, Ne de mutluluk yükü olmak istedi gönüllerde. Ama ne hikmetse vicdanlara meze olan hayallerimizi, masalardan toparlamaya başladık Ah be azizim Nereden nereye gelemeyen hayatlarda Ömür tükettik Hep yürek arası yenilen sevdalarda En çokta aşka yazık ettik... Ve gün geldi Aşk bile utandı!!! Aciz kalplerde hayat bulmaya çalıştığı için... Tuğba Topal |
Kalemin susmasın
_____________________________Selamlar