HALA ÇOCUK
Gecenin nemi değiyor tenine,
Saçlarına değen rüzgalar aklar getiriyor. Bir çocuk büyüyor, zamanın durmuş yerinde. Elleri kocaman, kalbi buruk... Gözlerinde, kirpiklerine ağır gelen iki damla Düşse devamı gelecek, kalsa ağrı yapacak. Bir çocuk büyüyor, zamanın durmuş yerinde. Şakakları kanıyor her çizgide. Islak gözleri karar veremiyor, Akıtsa o iki damlayı yenilecek, Akıtmasa yarası derinleşecek... Zaman durmuş ama çocuk büyümüş Bakıyor, seyrediyor dünleri boş bir çerçevede Masalları ceplerinde, Hüzünleri yüreğinde... Ama HALA ÇOCUK O ne kadar BÜYÜSEDE... Tuğba Topal |
Kalemin susmasın
___________________________Selamlar