Balici Çocuklar
Gayri meşru sokak çocuklarının,
Hesapta meşru yollardan, abileri ve ablalarıydık... Kırmızı ışıkta, arabamızın camlarını silmeye geldiklerinde, Hepsine aynı şeyleri söyledik; Çalış oğlum, çalış... Böyle sürünerek geçmez bu hayat. Hiç kız arkadaşları olmuş muydu? Hiç ağlarlar mıydı, ara sıra gülerler miydi? Hiç yenilgiyi kabullenmişlikleri var mıydı? Bilemezdik; ancak bir şeyi bilirdik, Çoğu bali çekerdi, bali satan dükkanların sahipleri, Parayı aldı mı, baliyi verirdi... Uzaktan onları çocuklarımıza gösterirdik. Aman bunlar gibi olmayın derdik... Devlette önemli görevlere gelirsiniz yarın... Rüşvet; yiyin yiyin... Yolsuzluk; yapın yapın... Yakalanmadıktan sonra mesele yok. İltimas; tanıdıkların hepsine... Adam kayırma; bir şey olmaz merak etme... Ama sakın, sakın ha! Bali çekmişti bu çocuklar demesinler... AHMET ZEYTİNCİ |
Rüşvet; yiyin yiyin...
Yolsuzluk; yapın yapın...
Yakalanmadıktan sonra mesele yok.
İltimas; tanıdıkların hepsine...
Adam kayırma; bir şey olmaz merak etme...
Ama sakın, sakın ha!
Bali çekmişti bu çocuklar demesinler..
Neresinden baksam çürümüş toplumların yaralarına merhem olabilmek isterdim, devletin babalığını göreve çağırsak...duyan olurmu? bilmem...her gördüğümde içim burkulur,
değerli şair, güzel konulara değiniyorsunuz kutlarım selam ve saygılarımla