MEMLEKETİM
Memleketim, Köyüm, doğup büyüdüğüm evim
Çamuruna belendiğim sokağım, İlçem Kumru’m Her şeyleriniz yerli yerinde, yerinde bütün nesneler Lakin büyüklerimiz gitti gideli boşalmış sokaklarınız Kapılar kilitlenmiş, her yer yapayalnız Ambarda mısır, tarlada lahana, kilerde patates yok Ocaklarda ateş yok, bacalar tütmez, dam altında odun yok Misafirin oldum ve gezindim durdum boş sokaklarında İçimdeki coşku dolu çocuğu aradım, o da yok… Bilir misin Bedenim uzak olsa da, ruhum senledir Ey yaşayan canlar, yüreğim sizinledir İşte geldim, mevsim kış bembeyaz örtü Kabul et, ey memleketim Karda ayak izlerimi bırakıyorum sana Üşüyen ellerimi bırakıyorum Gözlerimi bırakıyorum gün ışığında Düşüncelerimi bırakıyorum saçma sapan Düşlerimi bırakıyorum gecenin karanlığında Muhabbetlerimi bırakıyorum sana Sevgimi, saygımı ve dostlarımı bırakıyorum Annemi bırakıyorum Akrabalarımı bırakıyorum hasta yataklarında Geldim, gülünü okşadım ”Bismillah…” dilimde dualar Bir avuç toprak oldum Bir avuç toprak aldım serptim üstüne Babamı bırakıyorum köyünün mezarlığında Köyüm İlçem Kumrum Memleketim Duruşunda asalet vardı önceden senin Muhabbetler vardı, sevgi vardı, saygı vardı Gönüller bir hoş olurdu akşamlarında Şimdi yozlaşmış gördüm canlarını İş bilmezler geçmiş işlerin başına Değerleri tüketmekte değersizler Zemherinin soğuk yeli vurur şimdi solgun yüzlere Esrarengiz kalabalıklar gördüm sokaklarında Huzursuz gördüm çehrende gezinen insanları Yardımına muhtaçtır her biri, diğer birilerinin Lakin bir adım ileriye gitmezler, hep beş adım geri İzlerimi gördüm sokağında, taş döşeli kaldırımlarında Eskiden hiç olmazsa bir öğretmenevin vardı Kimse bilmese de, bilmek istemese de ben bilirim Kim sebep olmuştu, ne çok meşakkati olmuştu Dinlerdi... geleni ağırlardı, gideni uğurlardı Orada akşamları ne güzel muhabbetler olurdu Şimdi darmadağın olmuş öğretmenlerin, amirlerin memurların Toplanacak bir yerleri de yok Toplayacak birileri de yok Müdavimidirler şimdi ayrı ayrı, kahve köşelerinin Bir şey daha gördüm ki, evlerin boşalmış Dediler ki, tam seksen daire şimdi boş kalmış Ekmeğini yer, çanağına edercesine Sahile inmiş öğretmenin, amirin memurun, esnafın Çayını içerler çıtkırıldım kafelerinde komşu ilçenin Herkes muzdariptir senden, lakin hepside suçlu ve sen yalnız Muzdariptir insanlar senden, birbirlerinden Misafir geldim, işte gidiyorum, nefes nefes çektim ciğerime En derinlerinden… Ekrem SAYGI 31.01.2018 Kumru |
"Kim sebep olmuştu, ne çok meşakkati olmuştu
Dinlerdi... geleni ağırlardı, gideni uğurlardı
Orada akşamları ne güzel muhabbetler olurdu"
"İşte böyle...Eskiden hiç olmazsa bir öğretmenevin vardı
Kimse bilmese de, bilmek istemese de ben bilirim" cümlenize dahi sadık kalınamama hali. Maalesef sen de bilmiyorsun ya da adını bildiğinin halde zikretmek zor geliyor..."Dinlerdi..." kelimesindeki noktaları bile bizlerden değerli...