LORCA
Dökülüyor saçlarım Lorca
Dökülüyor ruhum parça parça Ufuklarda karaltı var Bu ağacın gövdesi neden bu kadar kırılgan? Bir yerlerde bir martı var Kanadında tek tüy Omuzunda kendi ağırlığından bile daha ağır yükü Ağır yükü diyorum Lorca Çok ağır yükü... Yavruları dağılmış gökyüzüne Bir resim çiziyorlar Bir resim diyorum Lorca İçinde sadece acı var Bu acının bu yavrularda ne işi var? Ağlıyor tek tüylü martı Lorca Ağlıyor Canı çok yanıyor Göç ediyor o diyardan, bu diyara Ama hüzün mevsimlerinden kurtulamıyor Kıtalar arası gam taşıyor. Üzüyor Lorca Çok üzüyor Hayatın acı yanı, acısından da daha acı Yorgun artık tek tüylü martı Gücü kalmadı, yükü taşıyor artık onu O yüke mahkum oluyor, Özgürlüğe açılması gereken kanatları. Tuğba Topal |