“hiç”in türküsü / intizarMalum olur mu ey dost ahvali perişanım Uzaktan çok uzaktan,sezsen gönül bestemi İki damla göz yaşı ,sükut, selam nişanım Firaklardan süzmüşüm mısra-i bercestemi Bu sebepten fısıltım şiir olur çığlığa Dayanırken zaafım bel büken ağırlığa Bu boran,fırtınada sen olsan kardelenim Eritsen ayazımı bir nevbahar azmiyle Kapımı sen çalmazsan,olur mu ki gelenim Şiirlerim islenir ayrılığın demiyle Bu sebepten harflerim tanıdıktır aşığa Teselli yollar mısın hasrete alışığa Mesafeler engel mi uzaktan niyazlara Niyazlar ki öbeği dost derdiyle mündemiç Göz buğusu dökülür amansız alazlara Alazlar ki sinesi güneşler kadar rayiç Bu sebepten yarenim ta evvelden ışığa Bu şua yağmurunda yürüyelim başağa Beni göklerde değil ,zeminde,yerde ara Şahika sevdasıyla alevlense de kanım Gözüm değmez ne yâre, ne de billur pınara Vuslat türkülerine sevdalanmış insanım Bu sebepten sırrımız mühür olurken çağa Dönüşür mü ne dersin direnişimiz çığa Farzımuhal |