KENDİMCE
Hırpalanmış duyguların barınağı oldu yüreğim.
Kalbimin kıyısına vuran sevda çöplüğü Can kırıkları içinde batıyor gönlüme Şizofrenik bir sevdadan elleri bomboş dönüyorum Dünler içinde kaybolan yarınlarda güneşler çok sönük Öfkemle çuvaldızıda iğneyide kendime batırıyorum İçimde bastırılmış acıların doğurduğu bir hayvan can buluyor Hırçın, asabi ve sinirli Susmuyor kalp Darp ediyor sevdam onu Ve ben değişen bana uzaktan bakıyorum Ne kadar da çok canı yanıyormuş canımın Ne kadar da çok geç kalmışım kendime Ama o şizefrenik sevda hala fikrimde Ve ben büyük sevmenin bedelini büyük ödüyorum kendimce... Tuğba Topal |