SOKAKLAR
SOKAKLAR
eskiden; o sokaklar ki, benim sokağım. o sokaklar, benim büyüdüğüm sokaklar. o sokaklarda, masumiyet vardı, huzur vardı! ne zaman kirpiğimden tek damla yaş düşse, ne zaman yüreğim gamla örtüşse, ayazlar vursa, tipiler fırtınalar dindiren sokaklardı! şimdi; yürüdüğüm sokaklarda şehvani duygular, hırsızlık, yalan, cinayetler, katiller kolgezinir. yüreğimde taşıdığım vicdan, vicdanımda olmak istediğim insan, insanlığımı kaybetmek için, aklımı çelmek isteyen şeytani duygular var sokaklarda! Efkan Ötgün |
En saf ve beyaz yanıdır doğarken insanın vicdanı ama en çabuk siyaha dönende vicdan maalesef... sokaklar aynı sadece bizi unutup ben merkezli yaşıyor artık insanlar ve kendi mutluluğu için vicdanına en kara örtüyü çekiyor...
Düşündüren ve sorgulayan
Ayrıca
Üstüne sayfalarca yazılacak konuşulacak bu şiir için tebrik ederim şair
Emeğine sağlık...