Toynak gülgüneş süzmesi yaprağa düşen toy bir gül ağacının ihtişamıyla çözülmüştüm o toprağı ısıtıyordu utanan bir tomurcuk beliriyordu ısrarcı bakışlarını güneşe gösteriyordu… ben mi topraktan geldim yoksa toprak mı benden hiç düşünmemiştim bu ana kadar uzakta değil cevaplar yaşamı kabullenen bir gül ağacı mevsimleri severek gönderen… evrende her şey düzenli ne bir fazla ne bir eksik almayı bilirsen bu bütünün hediyesi aklımda bayram arefesi … hiç kullanılmamış altın kaplama bir kelime var dilimde onu vekil tayin ettim her nefesime hatırladıkça ederim şükürlerimi bendeniz gül ağacı açmaya hazır tomurcuğun kendisi… Feride 24-01-2018 |
ŞİİRİ ÇOK BEĞENDİM...
KUTLARIM...
..................................... Saygı ve selamlar..