KANDIM
Süslü bir kadehte sundular zehri.
Ab-ı hayat sandım, rengine kandım. Cübbeyle oturur, karşımda dehri. Cehri Zikr çekenin, sesine kandım. * Ağlamaklı gözler, masum bakışlı. Nur yüzlü cemali, gönül yakışlı. Gönülden gönüle, sessiz akışlı. Dervişin cübbesi, fesine kandım. * Cismini gizlemiş, atlas libasa. Yalanın üstüne, hep basa basa. Kendi çıkarına, yapmış bir yasa. Zikr-i cemiline, meshine kandım. * İtaat ettim hep, düşüncesine. Şamdan oldum, karanlık gecesine. Söylediği sözün, her bir hecesine. Har-ı bülbülüne, hissine kandım. * Pirimi uçurdum, ben uçamadım. Bağlıda değildim ya, kaçamadım. Kapattım gönlümü, hiç açamadım. Ruhunu unuttum, cismine kandım. ODABAŞI aklım, bende değildi. Kandı bir iblise, kötü eğildi. Aklım basıyordu, gönlüm cehildi. Uyduruk ağzına, ismine kandım. Şuayipodabasi… 27.12.2017/Kepez/Çanakkale |