Mehtapsız gecelerin, karanlık yollarında
Münzevi bir yolcuyum, gölgem bile belirsiz.
Mülteciyim, sükûtun şefkatli kollarında,
Mahzun meczup misali, ağlarım sesiz sessiz.
…
Efil efil bir rüzgâr, usul usul yağan kar,
Esirgenmiş muştular taşımakta bulutlar.
Efsunlu bakışlardan yetim kalmış umutlar,
Efkârlı ruh halime, acıyarak bakarlar.
…
Hayıflanıp dursam da, ne yar duyar, ne ağyar.
Hakşinas olanlarsa beni mecnundan sayar.
Hacizli sevdaların, müflis hülyalarında,
Hali pür melalimden, ancak sevenler anlar.
…
Tahayyülü imkânsız darmadağın ruh halim,
Tükenmekte an be an, her nefeste mecalim,
Tabirinden korktuğum, karabasan rüyalar,
Talihim buysa eğer, neden bu kadar zalim?
...
Ab-ı hayat kaynağım, ay ışığım nerede?
Ah! O ışık değil mi, düşüren beni derde?
Asude bir hayatın, hasretini çekerken,
Aşkın narına yanmak varmış meğer kaderde.