BEN ĞRETMENİM
BEN ÖĞRETMENİM
Yanarım, mum gibi eririm, Işığım aydınlatır karanlığı. Acı tatlı hatıralarım yatar O dağ köylerinde. Kulağımda duyulur çobanın yanık kaval sesi. En güzel türküyü o söyler özüme. Eskiden kalan plağımı dinlerim Oturup, kuş sesleri arasında. Bulurum kendimi, O güzel duygularda. Berrak bir su gibi akar serinletir içimi Sıcaklığını hissederim, bir dağ çiçeği gibi Severim öğrencilerimi. Bizim dağlar, bizim köyümüzdür oralar… Ben öğretmenim, Avaz avaz susarım da Unutamam vefayı. Ne kadar olursam olayım uzaklarda, Yüreğim bırakmaz orayı!.. Yusuf Yılmaz |
Kalemin susmasın
____________________________Selamlar