kalanlara...
modası geçmiş kelimelerle yazılı kaderim
yolcusu yok vuslatın kendime rota çizeyim infilak edip yalnızlığa dökülen hayallerim kifayeti yok intiharımın yüreğine düşeyim bağ bozumu üzümlerin şarabı soluğum olur sigaranın dumanı matemime derman arasada akşam voltası baharın rahiyasında her şey ayrılığın anısı semptomları şiirleşen gözyaşlarımda adı şairlik makamı olmuş yokluğuna küfürler besteliyorum dudaklarımda sorma nasıl yaşarım, hayatım bavulunda elbet gelirim aklının sağır odalarına yüreğine acı olur düşerim avuçlarına varlığı tükenir saçlarının, döküldüğü omuzlarında sen benli kelam arasanda dualarına gıcırdayan kapıların ardında saklı dört duvarıma gömdüğüm sonsuz sızı dökülsün her vakit gözlerinden gözyaşı dönsen de ölüdür artık bu hikayenin aşığı |