Varlığının kıymetini bilmezse kişi
Boşa döner, tez kırılır bu çarkın dişi
Durdurmazsa başa gelen kötü gidişi
Felaketin tohumunu kendisi eker
Akılsız başın derdini ayaklar çeker

Rehber doğru ise asla yolundan dönme
Dibi görünmez kuyuya pervasız inme
Demir olsa, bileğine fazla güvenme
Sert kayaya denk gelirse kurşun da seker
Akılsız başın derdini ayaklar çeker

Kökler derinlere inip, suyu bulmazsa
Dallar göklere uzanıp ışık almazsa
Bahar gelip, çiçeğine özü salmazsa
Kurur ağaç, meyvesini dibine döker
Akılsız başın derdini ayaklar çeker

Hiç yemezsen yiyen çıkar mülk ile malı
Haraç mezat ele düşer konak ve yalı
Fazla yersen zehir olur petek ve balı
Beden şişer, gücün düşer, yükselir şeker
Akılsız başın derdini ayaklar çeker

Sen verirsen, baştakiler hamutu da yer
Yola gelmiyorsa eğer vurulmaz eyer
Tenekeye altın gibi verirsen değer
Vebal denen o ağır yük omzuna çöker
Akılsız başın derdini ayaklar çeker

Son pişmanlık fayda etmez, önceden düşün
Düşünmezsen, bir zaman da bozulur işin
Düşersen yanında kalmaz eşin, kardeşin
Keşke; gideni getirmez dönünce teker
Akılsız başın derdini ayaklar çeker

Ayağı baş yapar isen, baş ayak olur
Pişmanlık ve Eyvahların sana hak olur
Unutma ki, yarınların muallak olur
Senden sonra gelen nesil boynunu büker
Akılsız başın derdini ayaklar çeker