Eğer cebin dolu ise baş köşede yerin var
Düzen sana amade en ücrada elin var
Her şeyi sen bilirsin şeker gibi dilin var
Maalesef bu dünyada paran kadar adamsın

Yoksa cepte metelik adın bile anılmaz
Dostun kalmaz yanında kapın bile çalınmaz
Ağzınla kuş da tutsan gölgen bile görünmez
Maalesef bu dünyada paran kadar adamsın

Yürüyüşün değişir küçük dağlar senindir
Taşı taşa vurursun ses senin eserindir
İtibar senin değil tuttuğun kesenindir
Maalesef bu dünyada paran kadar adamsın

Kesilirse gün gelir değirmeninin suyu
Hasislik mi, gıpta mı anlarsın bu duyguyu
Görürsün asıl rengi pembe ne kadar koyu
Maalesef bu dünyada paran kadar adamsın

Elbet seni de bulur kaçınılmaz âkibet
Anlarsın herkes gibi sende kuru bir cansın
Yıkılır saltanatın biter bu hâkimiyet
Maalesef bu dünyada paran kadar adamsın