Bir zamanlar bende, senin gibi gençtim
Yenildim yıllara, ecel şerbetin içtim
Ebedi zannettim, hızla gelip geçtim
Son demlerde olmak, pekte zormuş yavrum

Dünya oldu sanki, saraydan bir zindan
İsteğim kalmadı hiç şekerden baldan
Tükendi emelim arzum dosttan yardan
Hayatın son demi, ıstırapmış yavrum

İstemez bacaklar, gezmek dış yabancı
Kahve çarşı her yer, mekanlar yalancı
Dost olduk Ananla, değilim baş tacı
Gençliğe güvenmek, hata imiş yavrum

El alemden yardım, bekliyor bedenim
Çaresizim muhtaç, geçiyor günlerim
Tat almaz oldu dil, görmez şu gözlerim
Aldandım dünyaya, terk edildim yavrum

Gözlerde kalmadı fer sizi görmüyor
Büküldü belim, ayaklarım tutmuyor
Bedenim eşikten öte yol vermiyor
Kulaklarda sağır, duymaz olmuş yavrum

Yok gücüm takatim, çok eziyetim var
Tarifi imkansız, ızdıraplarım var
Islandı yatak yorgan, evler bana dar
Yük oldum sizlere, hayat acı yavrum

Eski günlerimle, boşa avunmuşum
Hiçe geçen zamana, kafa yormuşum
Sonunda aleme, maskara olmuşum
Geç anladım sonum, pek hüsranmış yavrum

Dönmüyor dilim, dişlerimde döküldü
Sarardı benzim, kalp ritmimde bozuldu
Ecelmiş sonum, vücut kimyam yoruldu
Hayat beni başından, savurdu yavrum

Kul Ahmed-i dalga duruldu son geldi
Ayrılacakmış ruh, vakit sona erdi
Acımadı hayat beni satıverdi
Yaşamın son demi, ölmekmiş be yavrum

Ahmet Ali Canbaz 2017