CEYHUN-(AMUDERYA)-ÇEMEN İLE MERGEN-(6)

“”Mergen Alp, “KAR” atı yakalamak için uğraşırken, yamaçtan atı ile birlikte yuvarlanmış, başını bir kayaya çarpmıştı. Onu yaralı ve baygın haldeçoban BEDİRGEN bey ve ailesi bulmuş, yayladaki çadırlarına taşımışlardı. Yaralarını sarmışlar ve iyileşmesi için her şeyi yapıyorlardı. ÇEMEN ise altı aydır dönmeyen MERGEN ALP’in yakın arkadaşları ANGELDİ ve SEYİTNUR ALP’i bularak MERGEN ALP’i çok merak ettiğini, gidip aramalarını istedi. Seyitnur ve Angeldi Alpler yanlarına 3 alp daha alarak
Mergen Alpi aramaya çıktılar””
Çemen ümitsizdi. İçi içini kemiriyordu. Şöyle diyordu sevdiğinin ardından…

NERDESİN

Neredesin koç yiğidim, Mergen’im
Bir haber sal, yaşadığın bileyim
Ayakta duramaz oldum, sergenim
Yaşadığın bilip, öyle öleyim

Eski günler, gözlerimde tütüyor
Hasretliğin her gün bana yetiyor
Penceremde sefil baykuş ötüyor
Gel de bana, sana kaçıp geleyim

Bötün dağın neden, dumanlı başı
Kuruttun bitirdin, gözümde yaşı
Yıkma n’olur bana, o hilal kaşı
Bana gül diyorlar, nasıl güleyim

Dilim duadadır, her gün seherde
Gel artık gözüme, inmeden perde
Senle buluştuğum, o günler nerde
Seni yaratana, kurban olayım

Niye gittin niye, bir at peşinden
Farkım mı kaldı ki serçe kuşundan
Neler geldi geçti, söyle başından
Düşeyim yollara, gelip bulayım

Yiğit sever isen, sevdası zordur
Tutulan gözlerin, o aşktan kördür
Bilmem ki başında ne hallar vardır
Göremezsem seni, söyle n’olayım

Lüzümsüz bitermi baştaki sevda
Böylesi bir aşkı taşımaz gövde
Sende göreceksin, hele bir sevde
Hele ki Mergen’den, haber alayım

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

(Devam edecek)