hiçbir ölüm erken değil...avuçlarımda gizli tebessümlerim eziliyor hiç yoktan bastığın tuz yarama saçlarının soluğu kendi sessizliğinde bir sürgünlük benimkisi gelip bulurken beni çığlığım gözlerimde durmaksızın bu şehir yitirdiğim günbatımlarına inat söküyorum uykularımdan rüyaları neden bin beterim her gidişte bir uğultu duruyor sesinin tınısında bütün kapılar üzerime kapanıyor dönüp yine sana çarpıyorum çığ gibi büyüyorsun şimdi şu vakitte bile duymuyorsun beni sabah ayaz sen benide al gece ört üstümü hiçbir ölüm erken değil... 10/05/2008 |
sesinin tınısında
bütün kapılar
üzerime kapanıyor
dönüp
yine sana çarpıyorum
çığ gibi büyüyorsun
şimdi şu vakitte bile
duymuyorsun beni
sabah ayaz
sen benide al gece
ört üstümü
hiçbir ölüm erken değil...
yüreğinize sağlık.. selam ve saygılarımla..