Sen ve ben,
Bir giyside iki ayrı yaka.
İliklenmiyor vuslatın gömleği bu aralar.
Ve her şey uzak.
Her şey biz ayırıyken kederli.
Biz ayırıyken, bomboş tüm sokaklar.
İklim hep soğuk biz ayırıyken.
Hava sus pus ve nemli.
Günler hüzünle paslanıyor ağır ağır.
Rüzgar ince bir ıslıkla kederi çalıyor.
Aşk konuşmuyor, kelebekler suskun.
Kuşlar ötmüyor, ağlıyor sanki.
Yerinden kopan bir tüy gibi,
Rüzgarda seyriyor yürekler.
Güneş nazlı nazlı dönüyor,
Yıldızlar karanlık, ay tutkun.
Biz bizde değilken, her sey ayrı sanki.
Ve tüm ayrılık şiirleri hüzne çıkıyor.
Tüm mısralara hasret.
Tüm sözler özlem için açılıyor.
Sonra ansızın sen geliyorsun.
Ve gözlerin sevda dolu bakışları.
Sihirli bir degnek gibi,
Her şeye aşkca dokunuyor.
Tüm kuşlar yuvalarında.
Tüm mektuplar adresinde.
Tüm yavrular annelerine kavuşmuş gibi.
Biz bizdeyken,sanki tüm sevenler vuslatta.
Sen ve ben,
Bir giyside ayrı iki yaka.
Geliyorsun ve ilikleniyor tüm kavuşmaklar.
Rüzgar