bunca yıl bekleyişim boş değil
bunca yıllık umudum anlamlı
şimdi daha iyi anlıyorum
tüm eksik yanlarımı...
bu şehir şimdi yasak
bu şehir imkansız tellerle örülü
bu şehirde tüm sokaklar çıkmaz
ama sen yine de
bir kalem seç kendine ve
bir kalp de sen koy şu duvarlara
ben çıkmaz sokaklara yazdım bile adını
dikkatle bak göreceksin
okuyup geçsinler istiyorum
evet...
!!!herkes geçsin, ama sen geçme...!...yokluğun sitem dolu bir derya
bir damlasına bile yok tahammülüm!
yüzme de bilmem ki,
bak, yüreğimin sandalları hep kırık
şimdi bir vapur gelse şuraya
bekleyen bir sürü yolcu
sanırsın tüm şirinlikler karşıda
senin toprakların benim vatanım
işte tüm güzellikse burada
birlikte geçemezsek sevdalar şehrine
biliyorum çok bencilce,
herkes geçsin ama sen geçme...sokaklarda toprak kokusu
bak çiğ tanelerini misafir etmiş
yapraklarında çiçekler.
ağaçlar, saklıyor serçe kuşlarını
rüzgarın hışmından!
bir şıpırtı,bir serinlik...
hadi tut şu sırrın ucundan
birlikte ıslanalım
yüreğimin tutuklu yangını ol
bu şehirde yangın olursa
bu yağmur da söndürmez
bunu bir sen bil,
ellerim kor bir alevdir
herkes bıraksın ama sen bırakma sensiz dallarımda eksik kuşlar
yapraklarım sararmış ve suskun
bu çiçek yalnız senin saksında açacak
bilmelisin...
beni al kendine ve toprağında büyüt
şehrin en kuytu köşelerinde sakla beni
çiçeklerim hep gülücük olacak değil ya...
bazen çiğ taneleri akacak aralarından
mahzun mahzun bakacaklar halime
yüzüne gölge düşse kururum...
kıyamam hüznümü de görmene
herkes görsün ama sen görme...tek bir dileğim var gitme...!
güneşimi götürme üstümden
kuru bir ağaç olurum yokluğunda
kanadı kırık bir kuş.
gökyüzüm bulutlanır, gökyüzüm sahipsiz...!
bir tek ölüm ayırsın bizi
adımını atma benden önce
sönse de tüm mutluluk ışıkları bu şehirde
...herkes gitsin ama sen gitme...!
...Rüzgar ...