boş verdik seni de kalbim
çıkmazın ortasın dasın biliyorum
kusura bakma
biraz acı
biraz da keder çekeceksin
seni dinlemeliydim
bir daha sevmemeliydim
gene döküldü gözlerde kırık yaşlar
düştüler yerlere
ziyanı yok
belki toprak can bulur
neme lazım
biz canla cananı karıştırdık da
üzgünüm kalbim
başıma buyruk sevdim
gene yanlış yol
gene yanlış biri
ve gene doğru bir acı
ona sevgilim değil de
ilk tanışmamızda sadece ona
şunu demeliyim ’’ Bacım ’’
dilim dönmedi ne yaparsın
senin o kadar uyaran
bağrışlarını duymamazlıktan geldim
evet kabahat benim
yine o sevgi denilen kalleş’e uyan bendim
üzgünüm kalbim
haltı yiyen benim
ama acı çeken sensin
sevgili gelip-de görmeli
sen de ki feryadı
ben deki kuru yaşları
ama nerde
o şuan kim bilir kimin elinden tutuyor
kimin gözlerini süzüyor
kimin yüzüne bakıp
dudağında hafif uğultulu bir sesle
kime seni seviyorum diyor ki
bilmiyorum be kalbim
olan bir sana oldu
arada kaynayan da sen oldun
artık sevmek gibi kalleş bir işe kalkışmayacağım
kalbim sen biraz uyu
rahatlığa kavuş
ben de biraz zorlayayım kendimi
belki bir kaç damla göz yaşı dökerim
dökülmezse bile
gözlerim deki göz bebeklerini kanatır öyle ağlarım
yeter ki yüzüm de bir şeylerin
yavaş yavaş süzülerek yere döküldüğünü hissedeyim
kalbim ha-de sen uyu
başın da ben beklerim
ben sana bakarım
sen uyu hıçkırıklar yeterince boğazına takılmasın
huzur bulursun belki
uyuduğun da benim için uyanmamayı diler misin
çünkü sana artık acı yaşatmak istemiyorum
neyse kalbim
sana iyi geceler

>>> PeRYaSıZ <<<