afaki
sokağa çıkıp rüzgar ıslıkladım bu sabah
gölgesizliğine yürüdüm zamanın galiz küfürler vardı dilimde ah bu edebiyattan yoksun adımlarım ah uyumsuz hallerim ah. her. söz bir diğerini çağrıştırır her aşk diğer aşkı her ekinoksta aynı travma her mabedde aynı çınlama teneffüste firkat enfüste aşk zamanı. ve ki; şarkı ıslıklıyor gökkuşağını silerken kadın belirsiz afakı gözlemekte bir yandan gözlerinin altında kuş sürüleri yetinmiyor kimse yaşadığıyla başkasının ömrüne adıyor düşlerini. sonra; çay demledim şiirle gülümsedim. italik sustum. |